Gandharvas are sons born to the famous Kasyapa Prajapati of his wife, Aristha (Agni Purana, Chapter 19) . Both belonged to the race of the Devas. Gandharvas—the celestial demigod singers, dancers, and musicians of the … Read More
Long time ago, when the sacred Veda books were studied, those who desired spiritual realization used to retreat to the sacred places of which India is still rich today. The life of people was divided into … Read More
#SB 1.18.36 इत्युक्त्वा रोषताम्राक्षो वयस्यानृषिबालक: । कौशिक्याप उपस्पृश्य वाग्वज्रं विससर्ज ह ॥ ३६ ॥ ity uktvā roṣa-tāmrākṣo vayasyān ṛṣi-bālakaḥ kauśiky-āpa upaspṛśya vāg-vajraṁ visasarja ha iti — thus; uktvā — saying; roṣa–tāmra–akṣaḥ — … Read More
A Lecture in Vrndavana by Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Goswami 22nd Kartik, 1928, Friday Afternoon I have no capacity to tend to the feet of the denizens of this holy place. Yet by the grace of Sri … Read More
In the Gaura-ganoddesa-dipika it is said that Srila Jiva Gosvami was formerly Vilasa-Manjari gopi. From his very childhood Jiva Gosvami was greatly fond of Srimad-Bhagavatam. He later came to Navadvipa to study Sanskrit, and following … Read More
कामस्य नेन्द्रियप्रीतिर्लाभो जीवेत यावता । जीवस्य तत्त्वजिज्ञासा नार्थो यश्चेह कर्मभि: ॥ १० ॥ kāmasya nendriya-prītir lābho jīveta yāvatā jīvasya tattva-jijñāsā nārtho yaś ceha karmabhiḥ kāmasya — of desires; na — not; indriya — … Read More
#SB 1.2.5 मुनय: साधु पृष्टोऽहं भवद्भिर्लोकमङ्गलम् । यत्कृत: कृष्णसम्प्रश्नो येनात्मा सुप्रसीदति ॥ ५ ॥ munayaḥ sādhu pṛṣṭo ’haṁ bhavadbhir loka-maṅgalam yat kṛtaḥ kṛṣṇa-sampraśno yenātmā suprasīdati munayaḥ — O sages; sādhu — this … Read More
#SB 1.2.4 नारायणं नमस्कृत्य नरं चैव नरोत्तमम् । देवीं सरस्वतीं व्यासं ततो जयमुदीरयेत् ॥ ४ ॥ nārāyaṇaṁ namaskṛtya naraṁ caiva narottamam devīṁ sarasvatīṁ vyāsaṁ tato jayam udīrayet nārāyaṇam — the Personality of … Read More
#SB 1.2.3 य: स्वानुभावमखिलश्रुतिसारमेक- मध्यात्मदीपमतितितीर्षतां तमोऽन्धम् । संसारिणां करुणयाह पुराणगुह्यं तं व्याससूनुमुपयामि गुरुं मुनीनाम् ॥ ३ ॥ yaḥ svānubhāvam akhila-śruti-sāram ekam adhyātma-dīpam atititīrṣatāṁ tamo ’ndham saṁsāriṇāṁ karuṇayāha purāṇa-guhyaṁ taṁ vyāsa-sūnum upayāmi guruṁ munīnām … Read More
#SB 1.18.47 अपापेषु स्वभृत्येषु बालेनापक्वबुद्धिना । पापं कृतं तद्भगवान् सर्वात्मा क्षन्तुमर्हति ॥ ४७ ॥ apāpeṣu sva-bhṛtyeṣu bālenāpakva-buddhinā pāpaṁ kṛtaṁ tad bhagavān sarvātmā kṣantum arhati apāpeṣu — unto one who is completely free … Read More
#SB 1.18.44 तदद्य न: पापमुपैत्यनन्वयं यन्नष्टनाथस्य वसोर्विलुम्पकात् । परस्परं घ्नन्ति शपन्ति वृञ्जते पशून् स्त्रियोऽर्थान् पुरुदस्यवो जना: ॥ ४४ ॥ tad adya naḥ pāpam upaity ananvayaṁ yan naṣṭa-nāthasya vasor vilumpakāt parasparaṁ ghnanti śapanti vṛñjate … Read More
#SB 1.18.41 निशम्य शप्तमतदर्हं नरेन्द्रं स ब्राह्मणो नात्मजमभ्यनन्दत् । अहो बतांहो महदद्य ते कृत- मल्पीयसि द्रोह उरुर्दमो धृत: ॥ ४१ ॥ niśamya śaptam atad-arhaṁ narendraṁ sa brāhmaṇo nātmajam abhyanandat aho batāṁho mahad … Read More
#SB 1.18.39 स वा आङ्गिरसो ब्रह्मन् श्रुत्वा सुतविलापनम् । उन्मील्य शनकैर्नेत्रे दृष्ट्वा चांसे मृतोरगम् ॥ ३९ ॥ sa vā āṅgiraso brahman śrutvā suta-vilāpanam unmīlya śanakair netre dṛṣṭvā cāṁse mṛtoragam saḥ — he; … Read More
#SB 1.18.35 कृष्णे गते भगवति शास्तर्युत्पथगामिनाम् । तद्भिन्नसेतूनद्याहं शास्मि पश्यत मे बलम् ॥ ३५ ॥ kṛṣṇe gate bhagavati śāstary utpatha-gāminām tad bhinna-setūn adyāhaṁ śāsmi paśyata me balam kṛṣṇe — Lord Kṛṣṇa; gate — … Read More
#SB 1.18.32 तस्य पुत्रोऽतितेजस्वी विहरन् बालकोऽर्भकै: । राज्ञाघं प्रापितं तातं श्रुत्वा तत्रेदमब्रवीत् ॥ ३२ ॥ tasya putro ’titejasvī viharan bālako ’rbhakaiḥ rājñāghaṁ prāpitaṁ tātaṁ śrutvā tatredam abravīt tasya — his (the sage’s); … Read More
#SB 1.18.30 स तु ब्रह्मऋषेरंसे गतासुमुरगं रुषा । विनिर्गच्छन्धनुष्कोट्या निधाय पुरमागत: ॥ ३० ॥ sa tu brahma-ṛṣer aṁse gatāsum uragaṁ ruṣā vinirgacchan dhanuṣ-koṭyā nidhāya puram āgataḥ saḥ — the King; tu — … Read More
#SB 1.18.24-25 एकदा धनुरुद्यम्य विचरन् मृगयां वने । मृगाननुगत: श्रान्त: क्षुधितस्तृषितो भृशम् ॥ २४ ॥ जलाशयमचक्षाण: प्रविवेश तमाश्रमम् । ददर्श मुनिमासीनं शान्तं मीलितलोचनम् ॥ २५ ॥ ekadā dhanur udyamya vicaran mṛgayāṁ vane mṛgān anugataḥ … Read More
#SB 1.18.20 एतावतालं ननु सूचितेन गुणैरसाम्यानतिशायनस्य । हित्वेतरान् प्रार्थयतो विभूति- र्यस्याङ्घ्रिरेणुं जुषतेऽनभीप्सो: ॥ २० ॥ etāvatālaṁ nanu sūcitena guṇair asāmyānatiśāyanasya hitvetarān prārthayato vibhūtir yasyāṅghri-reṇuṁ juṣate ’nabhīpsoḥ etāvatā — so far; alam — unnecessary; … Read More
